งานวิจัยในชั้นเรียน เรื่อง การแก้ปัญหาการเขียนตัวโน้ตไม่ไม่คล่องของนักเรียนชั้นป.4

ชื่อเรื่อง การแก้ปัญหาการเขียนตัวโน้ตไม่ไม่คล่องของนักเรียนชั้นป.4
ชื่อผู้วิจัย นายปกาศิต เอี่ยมสะอาด
ปีที่วิจัย พ.ศ. 2550
ประเภทงานวิจัย งานวิจัยในชั้นเรียน

ความเป็นมา
ในปีการศึกษา 2550 ผู้วิจัยได้รับมอบหมายให้เป็นครูผู้สอนรายวิชาดนตรีสากลชั้นป.4/2
ซึ่งมีนักเรียนจำนวน 37 คน เป็นนักเรียนชาย 21 คน เป็นนักเรียนหญิง 16 คน ผู้วิจัยได้นำแบบฝึกหัดเกี่ยวกับตัวโน้ตมาทดสอบนักเรียนทั้งห้องเพื่อดูพื้นฐานเรื่องของตัวโน้ต ปรากฏว่ามีนักเรียนจำนวน 16 คนที่เขียนโน้ตไม่คล่อง จากจำนวนนักเรียนทั้งหมด 37 คน

แนวคิด ทฤษฎี
จุดมุ่งหมายของหลักสูตรข้อหนึ่งได้ระบุไว้ว่า เข้าใจและแสดงออกทางด้านดนตรีอย่างสร้างสรรค์ วิเคราะห์ วิพากษ์ วิจารณ์ คุณค่าทางดนตรี ถ่ายทอดความรู้สึก ความคิดเห็นต่อดนตรีอย่างอิสระ ชื่นชมและประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันความมุ่งหมายดังกล่าวต้องการให้ผู้เรียนมีคุณลักษณะรักดนตรี ชื่นชมดนตรี โดยปูพื้นฐานให้ผู้เรียนรักการอ่านโน้ตสากลและฝึกเขียนโน้ตสากลง่ายๆพอเป็นพื้นฐาน เพื่อพัฒนาความรู้และทักษะทางด้านดนตรีสากลในระดับชั้นที่สูงขึ้น

วัตถุประสงค์การวิจัย
เพื่อแก้ปัญหาการแก้ปัญหาการเขียนตัวโน้ตไม่ไม่คล่องของนักเรียนชั้นป.4 นักเรียนจำนวน 16 คน ในชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/4 โรงเรียนเทศบาล 3 (วิมุกตายนวิทยา) ปีการศึกษา 2550

วิธีดำเนินการวิจัย
1. ระเบียบวิธีวิจัย เป็นวิจัยเชิงทดลอง
2. ประชากร นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/2 โรงเรียนเทศบาล 3 ปีการศึกษา 2550
3. กลุ่มตัวอย่าง นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/2 จำนวน 16 คน
4. ตัวแปรศึกษา
4.1 ตัวแปรต้น ได้แก่ ตัวอย่างตัวโน้ตประเภทต่างๆ
4.2 ตัวแปรตาม ความก้าวหน้าของการเขียนโน้ต

5. เครื่องมือที่ใช้
5.1 ตัวอย่างตัวโน้ตประเภทต่างๆ
5.2 แบบฝึกหัดการเขียนโน้ต
6. การรวบรวมข้อมูล
6.1 นักเรียนจำนวน 16 คน ฝึกเขียนโน้ต ตัวละ 2 หน้า จำนวน 10 ครั้ง
6.2 คุณครูคอยตรวจสอบทุกครั้ง ตามรูปแบบการเขียนโน้ตโดยไม่มีการใช้ไม้บรรทัด
ขีดเส้น จำนวน 10 ครั้ง
6.3 เปรียบเทียบความก้าวหน้า ของการอ่านครั้งที่ 1 และครั้งที่ 10 ของนักเรียนจำนวน
12 คน
7. การวิเคราะห์ข้อมูล
วิเคราะห์ข้อมูลโดยเปรียบเทียบความก้าวหน้าของการเขียนโน้ตของนักเรียน ครั้งที่ 1 และครั้งที่ 10
8. สถิติที่ใช้
หาค่าร้อยละ

ผลการศึกษา
นักเรียนที่เขียนไม่คล่อง จำนวน 16 คน มีพัฒนาการเขียนที่ดีขึ้น โดยเปรียบเทียบจากคะแนนครั้งที่ 1 และครั้งที่ 10 เพิ่มขึ้นร้อยละ 86.50

ประโยชน์ของงานวิจัย
1. นักเรียนสามารถรู้จักตัวโน้ตแต่ละประเภทและอัตราจังหวะต่างๆของตัวโน้ต
2. นักเรียนมีพัฒนาการเขียนโน้ตที่ดีขึ้นร้อยละ 86.50

ข้อเสนอแนะ
การฝึกการเขียนโน้ตอาจใช้รูปแบบอื่นได้ เช่น การฝึกเขียนตามรอยปรุที่คุณครูกำหนดให้ การฝึกเขียนโน้ตโดยการระบายสีให้สวยงาม เป็นต้น